Złoty krąg

Małgorzata Sobieszczańska

„Zloty krąg” Małgorzaty Sobieszczańskiej to jej szósta powieść, trzeci kryminał i bardzo klimatyczna lektura! Jej historia toczy się w małych podwarszawskich miejscowościach, w których ruch po okresie wakacyjnym zamiera. I to w tym czasie uaktywnia się morderca, który nie żadnych zostawia śladów, tylko ofiarę, okolicznego spokojnego człowieka, żebraka, który nikogo nigdy nie skrzywdził. Dlaczego więc zabił? Przyjrzeć sprawie musi się policja z Warszawy i towarzysząca im policjantka z lokalnego posterunku. I to właśnie postacie są tu tym, co naprawdę ważne. Obserwujemy dokładnie ich życie, nie tylko zawodowe, ale i prywatne, tak, że szybko jesteśmy w stanie dobrze ich zrozumieć, a dzięki temu mocno zaangażować się w lekturę, w ich dalsze losy. To naprawdę udane kreacje postaci, tak rozbudowane, że liczę, że na tej jednej historii ich losy się nie skończą! Akcja powieści toczy się spokojny rytmem, skupia się na doszukiwaniu się motywów zbrodni, a zatem wiedzy w lokalnej społeczności i przeszłości ofiary. Polega przed wszystkim na przepytywaniu świadków, grzebaniu w dokumentach i dedukcji śledczych, czyli na dosyć klasycznych motywach. Mimo że o dynamicznej akcji możemy mówić dopiero pod koniec historii, to jednak tropy narrator podsuwa czytelnikom w odpowiednim momencie, tak że zaciekawienie lekturą cały czas utrzymuje się na stałym poziomie. Bardzo podobało mi się sposób oddania tej małej miejscowości, tego jak tam się żyje i jakie przekonania tam ciągle królują. Wydaje się to mocno prawdziwe, to dobry obraz odseparowanej od wielkiego miasta małej, zamkniętej, biednej społeczności. Dzięki temu też autorka może wspomnieć o bolączkach, jakie dręczą takie społeczeństwo – bieda, alkoholizm, przymykanie oka na krzywdę sąsiadów... To lektura dobra, zajmująca i szczera, naprana prostym, łatwym językiem. Polecam wszystkim tym, którzy lubią kameralne kryminały!