Miejsce akcji (dosłownie): Auroville. Miasto w Indiach w stanie Tamilnadu, sto czterdzieści pięć kilometrów na południe od Chennai, dziesięć kilometrów na północ od dawnej francuskiej kolonii Pondicherry, pięć kilometrów na zachód od Zatoki Bengalskiej.
Miejsce akcji (dosłownie i metaforycznie): Miasto, w którym można się zgubić, bo nic tu nie jest takie, na jakie wygląda. Las, który kiedyś był czerwoną pustynią, a wcześniej lasem. Jałowa ziemia, na której Tamilowie – zubożałe duchy dawnej świetności królestw południa – opowiadają sobie legendę o przybyszach z zachodu przynoszących dobrobyt. Miasto ukryte w dżungli, w którym przybysze z zachodu trochę tęsknią za pustką i trochę obawiają się przyszłości. Niewielki płaskowyż, z którego do niedawna widać było morze, a który stał się miejscem eksperymentu. Eksperymentu i na rzeczywistości i na marzeniach.
Miejsce akcji (metaforycznie):poszukaj w sobie.
Czas akcji:Trochę ponad pięćdziesiąt lat. Cała wieczność. Jedno życie.
Bohaterowie dramatu:
Katarzyna Boni - pisarka i reporterka. Razem z Wojciechem Tochmanem napisała „Kontener” – opowieść o syryjskich uchodźcach w Jordanii. W 2016 roku wydała książkę o Japonii po tsunami „Ganbare! Warsztaty umierania”, która została nagrodzona Gryfią w 2017 roku. W 2020 roku ukazało się reportaż “Auroville. Miasto z marzeń”. Pracowała w Japonii, Indiach, Indonezji, Wietnamie, Tajlandii, Kambodży, Chinach i na Filipinach. Współpracuje z Dużym Formatem, Pismem, Magazynem Książki, Travelerem, National Geographic Kontynentami i Vogue. W 2020 roku została nominowana do European Press Prize i Grand Press w kategorii opinie i publicystka. W 2021 roku zdobyła Grand Pressem za tekst o żałobie w czasach pandemii, który ukazał się w "Dwutygodniku".
